Beautiful Bonair

Het vorige verslag heb ik snel af moeten ronden omdat ik werd opgehaald door Frans om het een en ander over supervisie te bespreken en om rondgeleid te worden over de zuidkant van het eiland.

Dus even denken... waar was ik gebleven?
Het ontbijtje stond inderdaad al klaar. Een goed begin van de dag waarin we een deel van Bonaire verkend hebben. Bonaire is een klein eiland en heeft een totale oppervlakte van 288 km2. Het eiland is ongeveer 40 km lang en 8 km breed. De hoofdstad, tevens de enige stad, is Kralendijk. Daarnaast is er nog een dorpje, Rincon genoemd. Bonaire heeft ongeveer 16.000 inwoners, het grootste deel van het eiland is onbewoond.

We hebben die dag de zuidkust van het eiland bewonderd. Het prachtige blauwe water bij Sorobon beach, de slavenhutjes, de zoutpannen en de ongerepte natuur van Bonaire hebben een grote indruk op mij gemaakt. Sorobon beach is een plek waar alle watersporters bij elkaar komen. Het water is er ondiep. Dit maakt het een fijne surfplek en zorgt tegelijkertijd voor een felblauwe kleur van de zee. De slavenhutjes zijn onderdeel van de geschiedenis van Bonaire en zijn gerestaureerd door de Stichting Nationale Parken Nederlandse Antillen (Stinapa) en in hun oorspronkelijke staat hersteld. Op Bonaire zijn veel slaven uit Afrika aan het werk gezet in de zoutpannen en op de plantages. In 1863 kwam daar een einde aan, in dat jaar werd namelijk de slavernij op de Antillen afgeschaft.
De zoutwinning is een grote vorm van inkomsten. Het is een prachtige plek, waarbij het water deze keer niet blauw kleurt maar roze. Het zout wordt geoogst door grote vlakten op te laten drogen. De Flamingo, het symbool van het eiland, vind zijn voedsel in dit zoute water. Bonaire beschikt over een van de laatste broedplaatsen van de Caribische flamingo.

Eenmaal thuis, nog stil van al de prachtige plekken van Bonaire, zijn Nikki en ik ons klaar gaan maken voor de afspraak die we hadden staan met de stagebegeleider van Nikki. Onze stagebegeleiders werken nauw samen, wat maakt dat Nikki en ik ook met elkaar zouden kunnen gaan samenwerken. De dag erna hadden we een gesprek met mijn stagebegeleider. Na afloop van het gesprek was ik enthousiast, nieuwsgierig en had ik een afspraak staan om de volgende dag de kinderen te komen observeren.

Ik ga stagelopen bij een na schoolse opvang voor kinderen met allerlei problemen. Ze zijn, op één na, allemaal uit huis geplaatst en hebben gedrags- en leerproblemen. Ik heb 2 dagen meegelopen in de klas en heb daar, ondanks de taalbarrière, al het een en ander meegemaakt. De taalbarrière is groter dan ik had verwacht. De kinderen leren namelijk pas Nederlands aan het eind van hun basisschooltijd. Dit zal de hulpverleningsrelatie vermoeilijken en ik weet nog niet precies hoe dit zal gaan verlopen. Ik ben de klas binnengestapt met de waarschuwing ‘schrik niet het is een drukke klas, met veel gedragsproblematiek’. Maar ik ben al in de eerste week nieuwsgierig geworden naar de achterliggende oorzaken van het gedrag, want het zijn stuk voor stuk lieve kinderen.

Dit weekend hadden Nikki en ik een scooter gehuurd en hebben wij geluncht aan Sorobon beach en hebben we een deel van de noordkust van het eiland verkend. De rit van kralendijk naar de noordkust leek een lange en eentonige weg te worden, totdat we uitkwamen bij het Gotomeer. Het water van het meer was weer prachtig blauw en flamingo’s waren druk bezig met het zoeken naar de kleine garnaaltjes die hun veren zo mooi oranje/roze maakt. De carnaval optocht en een gezellige barbecue met Edith en Rob hebben deze eerste succesvolle week leuk afgerond. Ik kijk uit naar de komende week!